Liefhebber
Jan Karsten uit
Wierden
Op de foto zie je Jan, Irma
en hun hond Boris
Al vanaf zijn 6e jaar is Jan besmet met het
duivenvirus dat hij heeft opgelopen bij zijn opa Jan Karsten, die
louter voor zijn plezier sier en postduiven bij zijn woning in Hulsen
(gemeente Nijverdal) had vliegen. De 1e jaren waren het de van opa
gekregen sierduiven en meeuwtjes die het hokje van
Jan bij zijn ouderlijke woning in Wierden bevolkten, maar al gauw ging
zijn voorkeur uit naar postduiven.
Rond zijn
12e
jaar kwam hij veel over de vloer bij de jongens van duivenliefhebber
Seppenwoolde en kwam daar in aanraking met de wedstrijdsport. Enkele
jaren later ging hij samen met vader Jaap op bezoek bij Jan Harbers
waar hij de 1e door hem zo geliefde Janssen A. postduiven kreeg. In
1981 meldde hij zich aan bij zijn huidige P.V. de Reisduif waar ook Jan
Harbers lid van is.
De 8
koppels
oude duiven en de jonge duiven waren toendertijd ondergebracht in een
hokje van 3 bij 2 meter bij zijn ouderlijke woning. In 1988
stopte hij met zijn duivenhobby, trouwde met Irma en verhuisde naar
zijn huidige woning in Wierden. Al snel bleek dat hij niet buiten zijn
duiven kon en in 1991 meldde hij zich weer bij zijn vereniging aan. Er
werden toen wederom Janssen A. duiven gehaald bij Jan Harbers (via Wout
Smeulders, Nuenen, Piet Meywes, Groningen en Aan de Stegge, Almelo) en
daarnaast Klak en van Loon duiven bij 2 andere clubleden namelijk Henk
Schoolderman en Bertus van Dijk. Om inteelt te voorkomen worden er elk
jaar enkele duiven bijgehaald. Zo ook het Janssen / Verbart
soort van Leo Wiltvank uit Vriezenveen . Verder worden er
duiven bij gehaald waar in de stamboom geweldige topduiven achter
zitten dit is volgens Jan zeer belangerijk . De rassen wat in
zijn bloed lijnen zitten zijn de Janssen, V.loon , Klak , Koopman , en
Leo Heremans duiven. Deze duiven allemaal gekruist
en de resultaten zijn geweldig . Elk jaar naar het
vliegseizoen word er streng geselecteerd .
Jan
is altijd bij zijn duifjes te vinden samen met zijn hond Boris.
De duifjes
zijn
niet bang voor Boris, en Boris bewaakt ze op bijzondere
wijze. Pakt men een duifje op dan slaat Boris alarm. Het is een hele
bijzondere hond.
Met
pijn en veel verdriet moesten wij Oude Boris laten inslapen.
Hij was onze beste vriend. Hij was als een kind voor ons. Ook voor mijn
postduiven was hij zeer lief. Het was een echt postduivenhondje.
Hij kende mijn Duiven
als
geen ander. Nooit
zullen wij Oude Boris Vergeten. Wat hij voor ons betekent heeft.
Hij had een hartje van Goud. Bedankt Boris voor die fijnejaren.
Jan en Irma Karsten.
Home
|